Skutki uzależnienia od gier u dzieci i młodzieży – najważniejsze mechanizmy i skuteczne możliwości terapii

Skutki uzależnienia od gier u dzieci i młodzieży – najważniejsze mechanizmy i skuteczne możliwości terapii

Gry komputerowe są dziś nieodłącznym elementem życia dzieci i młodzieży. Dają rozrywkę, ułatwiają kontakt z rówieśnikami i rozwijają niektóre umiejętności. Jednak gdy granie zaczyna dominować nad szkołą, relacjami, snem czy codziennymi obowiązkami, może prowadzić do poważnych konsekwencji. Uzależnienie od gier nie jest kwestią „zbyt dużej pasji” – to realny problem zdrowotny, który został oficjalnie uznany przez WHO w klasyfikacji ICD-11 jako „gaming disorder”. Co ważne, młode osoby są szczególnie podatne na mechanizmy wzmacniające obecne w grach, a wczesne rozpoznanie sygnałów ostrzegawczych może zapobiec długofalowym skutkom. Dzieci i nastolatkowie często nie zauważają momentu, w którym granie przestaje być zabawą, a staje się koniecznością. Mechanizmy związane z układem nagrody w mózgu, połączone z emocjonalnymi potrzebami młodzieży, sprzyjają ryzyku utraty kontroli. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, jak powstaje uzależnienie, jakie niesie skutki oraz jak wygląda skuteczna pomoc.

Dlaczego gry tak silnie przyciągają młodych?

Gry są tworzone tak, by wywoływać szybkie „nagrody” – punkty, nowe poziomy, wzmocnienia, pochwały i elementy rywalizacji. Dla młodego mózgu są one wyjątkowo silnym bodźcem. Układ nagrody błyskawicznie uczy się, że gra zapewnia dopaminowy „zastrzyk” przyjemności, który trudno zastąpić innymi aktywnościami. Na uzależnienie najbardziej wpływają:
  • mechanizmy natychmiastowej gratyfikacji,
  • ciągły rozwój postaci i poziomów,
  • rywalizacja online,
  • presja rówieśnicza,
  • wszystko-dostępność – gry są zawsze pod ręką na telefonie lub konsoli.
Dzieci i nastolatkowie często korzystają z gier także emocjonalnie: by wyregulować napięcie, odciąć się od problemów lub poczuć się kompetentnie tam, gdzie w realnym życiu brakuje sukcesu.

Najczęstsze sygnały ostrzegawcze uzależnienia od gier

Rodzice często zauważają problem dopiero wtedy, gdy objawy stają się wyraźne. Warto jednak obserwować wcześniejsze sygnały, które świadczą o utracie kontroli:
  • rosnący czas grania mimo wcześniejszych ustaleń,
  • wybuchy złości, gdy trzeba przerwać rozgrywkę,
  • zaniedbywanie szkoły lub obowiązków,
  • przesuwanie snu na późne godziny nocne,
  • trudności z koncentracją,
  • wycofanie z kontaktów społecznych,
  • kłamstwa dotyczące czasu spędzonego przy grach,
  • spadek zainteresowania innymi aktywnościami.
Jeśli objawy utrzymują się przez kilka tygodni, mówimy już o ryzykownym zachowaniu, które może przerodzić się w zaburzenie.

Jakie są skutki uzależnienia od gier u dzieci i młodzieży?

Skutki uzależnienia nie dotyczą jedynie czasu spędzanego przed ekranem. Wpływają na emocje, relacje, zdrowie fizyczne i rozwój psychiczny dziecka. Im dłużej trwa problem, tym trudniejsza staje się odbudowa codziennej równowagi.
  1. Skutki emocjonalne i poznawcze
Uzależnienie od gier prowadzi do:
  • wzrostu napięcia i frustracji,
  • obniżonej tolerancji na nudę,
  • problemów z koncentracją i pamięcią roboczą,
  • wahania nastroju czy obniżonej odporności na stres.
Nadmierna stymulacja dopaminowa sprawia, że codzienne czynności wydają się „nudne” w porównaniu z dynamiczną grą.
  1. Skutki społeczne
Dzieci i nastolatkowie mogą wycofywać się z kontaktów offline, spędzać coraz więcej czasu w wirtualnych grupach lub traktować relacje online jako jedyne, które przynoszą im satysfakcję. Pojawiają się konflikty domowe, poczucie izolacji, a czasem także agresja słowna.
  1. Skutki edukacyjne
Przeciążony układ nerwowy oraz niedobór snu skutkują:
  • pogorszeniem ocen,
  • trudnościami z systematyczną nauką,
  • brakiem motywacji,
  • zwiększonym stresem szkolnym.
  1. Skutki zdrowotne
Zbyt duża ilość czasu spędzanego przy grach prowadzi do:
  • zaburzeń snu,
  • bólów głowy, kręgosłupa i nadgarstków,
  • zmęczenia oczu,
  • zmniejszonej aktywności fizycznej i problemów metabolicznych.
  1. Skutki rodzinne
Rodzice doświadczają bezradności, a relacje z dzieckiem ulegają pogorszeniu. W domu pojawia się napięcie, a rozmowy często kończą się konfliktem.

Skąd się bierze uzależnienie? Mechanizmy, które wzmacniają problem

Uzależnienie od gier nie wynika z „lenistwa” czy złej woli dziecka. Najczęściej stoi za nim kilka nakładających się czynników:
  • mechanizmy dopaminowe związane z szybkim wzmocnieniem,
  • ucieczka od trudnych emocji (lęk, samotność, presja w szkole),
  • brak innych źródeł satysfakcji,
  • wyuczone nawyki regulowania napięcia poprzez ekran,
  • trudności z budowaniem relacji offline,
  • brak granic i konsekwencji po stronie dorosłych.
Dlatego skuteczna terapia nie polega wyłącznie na ograniczeniu grania – wymaga pracy z emocjami, relacjami, poczuciem własnej wartości i regulacją stresu.

Skuteczne formy terapii i wsparcia

Leczenie uzależnienia od gier jest procesem, który powinien obejmować zarówno dziecko, jak i rodzinę. Najskuteczniejsze metody to te oparte na psychoterapii oraz wsparciu systemowym.
  1. Terapia indywidualna
Pomaga dziecku lub nastolatkowi:
  • nazwać emocje,
  • zrozumieć funkcję grania,
  • pracować nad samokontrolą,
  • znaleźć alternatywne sposoby radzenia sobie ze stresem,
  • odbudować poczucie sprawczości.
W nurcie poznawczo-behawioralnym pracuje się m.in. nad zmianą nawyków oraz rozpoznawaniem sygnałów ryzyka.
  1. Terapia rodzinna
Uzależnienie młodego człowieka zawsze wpływa na cały system rodzinny. Terapia rodzinna pomaga:
  • ustalić jasne zasady i granice,
  • poprawić komunikację,
  • wzmocnić współpracę rodziców,
  • lepiej radzić sobie z konfliktami.
Często to właśnie zmiana w relacji rodzic–dziecko przynosi największe efekty.
  1. Praca nad higieną cyfrową
Specjaliści uczą dziecko i rodziców:
  • jak ograniczać czas ekranowy,
  • jak planować dzień,
  • jak wprowadzić przerwy,
  • jak budować zdrowe rytuały zamiast gier.
To proces, który wymaga konsekwencji, ale daje mierzalne efekty w kilku tygodniach.
  1. Wsparcie równoległe
W niektórych przypadkach pomocne są:
  • grupy wsparcia dla młodzieży,
  • konsultacje pedagogiczne,
  • współpraca ze szkołą,
  • zajęcia sportowe lub artystyczne rozwijające inne obszary życia.
W gabinetach takich jak Niebieska Rzeka – gabinety psychoterapeutyczne terapia uzależnień behawioralnych prowadzona jest w sposób dostosowany do wieku dziecka i specyfiki rodziny, z dużym naciskiem na bezpieczeństwo emocjonalne. Potrzebujesz pomocy? Skontaktuj się z nami: Gabinety psychoterapeutyczne we Wrocławiu – Niebieska Rzeka. Gdy świat wirtualny przestaje dominować nad realnym Uzależnienie od gier komputerowych nie musi oznaczać długotrwałych konsekwencji. Przy odpowiednim wsparciu dzieci i nastolatkowie są w stanie odzyskać równowagę, odbudować relacje i nauczyć się korzystać z technologii w sposób świadomy. Terapia pomaga nie tylko ograniczyć granie, ale przede wszystkim wzmocnić młodego człowieka od środka – jego emocje, poczucie wartości i zdolność radzenia sobie w świecie offline. Kiedy gry przestają być ucieczką, a stają się jedną z wielu aktywności, dziecko może na nowo odkryć radość ze spotkań, pasji i codziennych sukcesów. To właśnie ta zmiana oznacza prawdziwe zdrowienie – powrót do równowagi, która daje miejsce i na świat cyfrowy, i na ten najważniejszy: realny.
Shopping Cart
Scroll to Top